Interview met Nienke

Waar kom je vandaan?
En waar ga je naar toe?
„Is u Amsterdammer?” vroeg Bavink. „Ja, Goddank”, zei Japi. „Ik ook”, zei Bavink. „U schildert niet?” vroeg Bavink. Het was een rare burgermansvraag, maar Bavink dacht aldoor maar: wat zou dat toch voor een kerel wezen? „Nee Goddank”, zei Japi, „en ik dicht ook niet en ik ben geen natuurvriend en geen anarchist. Ik ben Goddank heelemaal niks.”
Nescio, De Uitvreter, Titaantjes, Dichtertje, Mene Tekel

Het langst woonde ik in Amsterdam, voor Fransen kom ik uit Holland, voor mijn kinderen kom ik uit de keuken, kantoor of de tuin. En als ik het meer spiritueel bekijk, kom ik uit een periode waarin ik veel met het hoofd werkte (studeren, lezen, projectplannen schrijven), was ik in een periode van hand-werk (verbouwen, bedrijf opzetten, koken) en ga ik, denk ik, naar een periode van inspireren, praten, verbinden - waarbij het hoofd en de handen mooi kunnen samenwerken.
Maar het beste ben je toch 'heelemaal niks'. Omdat bescheidenheid de mens wel siert. 

Wat is jouw belangrijkste aandeel aan de retraite-week?
Praten, koken, een goed gezellig huis maken, de organisatie achter de schermen. En zeker ook laten zien dat een mens soms best even op zichzelf kan zijn, zonder daarmee anderen af te wijzen. Dat kan namelijk - vind ik…

En waarom heb je er zin in?
Omdat het een moment is om te geven en te ontvangen. Spannend.

Lievelingskleur? En zegt dat nog iets over jezelf?
Natuurlijk niet - onzin ;-)

Sport? Waarom?
Fietsen! Er is niets leukers. Op vakantie, de hele wereld zien in nylon broek en rare schoenen. Tussendoor, het hoofd leeg. De seizoenen aan den lijve ondervinden. Fietsen in de sneeuw is dus echt heel cool hè?! En koud ook ja…

Grote liefde?
Mijn Hendrix natuurlijk. Er is niets leukers!


door: Nienke, Frankrijk 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.